- « توشه » را افزون كن ، كه « راه » {آخرت و رسيدن به سعادت } ، دور است ، دور !



- و « كشتي» را تعمير كن ، كه « دريا » عميق است ، عميق !



- و « بار » { هاي بيهوده را } فرو گذار



- و خود را سبكبار كن كه «صراط » ، باريك و دقيق است ، دقيق !



- و « عمل » خود را پيراسته كن ، كه « حسابرس» بينا است ، بينا !



- و خفتن خويش را به تاخير انداز و آنرا براي درون قبر بگذار !



- و فخر كردنت را براي هنگامه برپايي « ميزان » { در قيامت } بگذار .



- و خواهش هاي دلت را براي بهشت واگذار .



- و آسودگي ات را براي جهان آخرت بگذار .



- و لذت جويي ات را براي { زيستن در كنار } پاكان بهشتي وا گذار .



- و براي من باش تا من – نيز – براي تو باشم .



- و با سبك شمردن دنيا ، به من نزديك شو و تقرب بجوي .



- و با دشمن داشتن بدكاران و – نيز – دوستي با نيكان ، خويشتن را از آتش
، دور بدار .

- پس { بدان كه } خداوند ، پاداش نيكو كاران را تباه نمي كند .
در مرگ و عالم دیگر